In november ging het mis toen tijdens een vaartransport met een 22 meter hoge silo de beweegbare klep van de Willemsbrug scheurde. Technisch adviseur Sven Kistemaker (V&OR) over hoe teamwork tot een snelle oplossing leidde.
“Vrijdagmiddag, op mijn roostervrije dag, kreeg ik van onze toezichthouder een appje met foto met bijschrift: ‘gisternacht heeft een silo bij de passage van de Willemsbrug het beweegbare deel van de brug geraakt’. Een paar weken eerder had ons team civiele constructies een positief advies aan Waternet gegeven voor een aantal bijzondere transporten van 22 meter hoge silo’s over de Kostverlorenvaart. De silo’s worden staand vervoerd omdat de constructie van silo’s niet is gemaakt om op de zijkant te liggen. Bovendien scheelt het transportbewegingen. We hadden alles nauwkeurige voorbereid en toezicht geregeld bij de Willemsbrug, Kattenslootbrug en Van Hallbrug. Het eerste transport verliep zonder problemen, maar nu was het dus mis. Ik dacht, ‘vervelend’, maar besteedde er in eerste instantie niet zoveel aandacht aan. Er was geen schade aan het beweegbare deel van de brug. Maar dat duurde niet lang. Als technisch adviseur ben
ik zelf betrokken geweest bij de transportvoorwaarden en ik vond het toch raar dat het nu niet gelukt was. Dit is het onderzoeken waard, om te voorkomen dat het echt mis gaat. Nu waren alleen de silo’s licht beschadigd. De rest van de dag tot laat in de avond zat ik aan de telefoon, want iets wat niet wenselijk is, kan ik niet laten liggen.”
Transport geannuleerd
“Als eerste zocht ik contact met assetmanager Arnoud de Beer. We besloten het geplande transport voor de daaropvolgende nacht meteen te annuleren, totdat er meer duidelijk was over de oorzaak van de schuring want veiligheid staat voorop. Ik wilde eerst weten wat er gebeurd was omdat het een toprisico is als het beweegbare deel van de brug wel beschadigd. Het gesprek met de transporteur leverde voor mij nieuwe informatie op die ik met alle betrokken partijen verder wilde uitdiepen. Daar was de transporteur niet blij mee; die wilde door en desnoods de schade vergoeden aan de brug. Maar dat kan natuurlijk niet. Een brug moet te allen tijde in functie blijven waar iedereen veilig gebruik van kan maken en niet koste wat het kost beschikbaar zijn voor één transport. Om tien uur ’s avonds hing ook de eigenaar van de silo’s aan de telefoon die teleurgesteld was en heel graag een oplossing wilde zien om zijn silo’s op tijd in Antwerpen hebben. Niet een heel fijn gesprek. Gelukkig nam Arnoud het van mij over. Ik wilde een technisch advies geven zonder te worden gepusht door een partij die wat wil en alles even laten rusten om een gedegen beoordeling te kunnen maken.”
Slagzij op maandagochtend
“Maandagochtend ben ik met Waternet, beheerders van Stadswerken, onze toezichthouders, de transporteur en Arnoud om tafel gaan zitten. Het was een constructief gesprek doordat we op basis van feiten het gesprek zijn aangegaan. We hebben zo alle punten uit de transportvoorwaarden doorgenomen. Een voorbeeld? Het lukte volgens de transporteur niet om genoeg slagzij te maken, nodig om de silo’s het brugdek niet te laten raken, omdat hij tijdsdruk ervaarde. Hij voelde zich opgeduwd door de brugwachter omdat de spoorbrug weer dicht moest. Dat is zijn waarheid, daar kan je van alles van vinden. Wij hebben gekeken naar de feiten. Hoeveel tijd is nodig om water in te pompen zodat de schuit voldoende slagzij maakt? Wat bleek? Het pompen kan al eerder. Als je de volgorde van handelingen anders doet, lukt het wel zonder tijdsdruk. Zo voorkom je dat op de verkeerde plek, bij de passage van een brug, meer tijd nodig is. Omdat slagzij varen een belangrijke voorwaarde is om silo’s veilig het beweegbare deel van de burg te laten passeren, gaat een onafhankelijke partij de benodigde ruimte meten voor elk transport. Zo maken we het ook aantoonbaar. Belangrijk, zeker als je weet dat dit soort transporten toeneemt met meer dan 200 silo’s in bestelling voor 2021!”
Pracht voorbeeld
“In 1,5 uur hebben we het hele proces en de risicopunten doorgenomen, aangescherpt en het met zijn allen voor elkaar gekregen om nieuwe voorwaarden op te stellen. Hoe het zo snel lukte? Door objectief te zijn, niet te veel vinden en niet voor een ander te denken, ‘die gaat toch nee zeggen, ik hoef het niet te vragen’. En met heel snel roepen dat het niet gaat, schiet je ook niets op. Terwijl als je overziet en begrijpt wat er gebeurt is, de focus hebt waar je naartoe wilt en aan de slag gaat, ontstaat er begrip. Vanuit daar kan je naar een oplossing werken. Dat is ons gelukt! Het geannuleerde transport is diezelfde avond alsnog veilig uitgevoerd. Wat ik interessant vond, is dat je door dit soort gesprekken, weer even bij jezelf te raden gaat waarom je welke werkzaamheden doet en vanuit daar het gesprek aangaat. Klopt het wel zoals de dingen gaan of doen we het zo omdat we het altijd zo doen? Voor mij is dit een pracht voorbeeld van teamwork
tussen Stadswerken, ons team civiele constructies, Waternet, enkele andere collega’s en de transporteur. Ik denk dat we het als Amsterdam heel goed hebben gedaan met hart voor de stad. Ik vind dat super mooi!”
Verhalenteam: tekst Ethel van Kesteren
